magna
English edit
Pronunciation edit
Noun edit
magna
Anagrams edit
Finnish edit
Pronunciation edit
Noun edit
magna (informal)
- Clipping of magna cum laude approbatur.
Declension edit
Inflection of magna (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | magna | magnat | ||
genitive | magnan | magnojen | ||
partitive | magnaa | magnoja | ||
illative | magnaan | magnoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | magna | magnat | ||
accusative | nom. | magna | magnat | |
gen. | magnan | |||
genitive | magnan | magnojen magnainrare | ||
partitive | magnaa | magnoja | ||
inessive | magnassa | magnoissa | ||
elative | magnasta | magnoista | ||
illative | magnaan | magnoihin | ||
adessive | magnalla | magnoilla | ||
ablative | magnalta | magnoilta | ||
allative | magnalle | magnoille | ||
essive | magnana | magnoina | ||
translative | magnaksi | magnoiksi | ||
abessive | magnatta | magnoitta | ||
instructive | — | magnoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading edit
- “magna”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03
Anagrams edit
French edit
Pronunciation edit
Verb edit
magna
- third-person singular past historic of magner
Icelandic edit
Pronunciation edit
- Rhymes: -akna
Noun edit
magna
Italian edit
Pronunciation edit
Adjective edit
magna f sg
Anagrams edit
Latin edit
Adjective edit
magna
- inflection of magnus:
Adjective edit
magnā
Maltese edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Borrowed from Sicilian màchina.
Pronunciation edit
Noun edit
magna f (plural magni)
Portuguese edit
Adjective edit
magna
Spanish edit
Adjective edit
magna