Ambrotypia
technika fotograficzna
Ambrotypia – jedna z dawniejszych, stosowanych od 1851 roku[1], pozytywowych technik fotograficznych, pozwalająca uzyskać jeden unikatowy (czyli bez możności wykonania odbitek) obraz[2]. Ambrotypia opiera się na technice mokrej płyty kolodionowej, przy czym negatyw na szklanej płycie jest specjalnie lekko niedoświetlony, a następnie umieszczany na czarnym podkładzie, przez co uzyskuje on wygląd pozytywu[2][3]. Obrazy tego rodzaju były często kolorowane.
Fotografie uzyskane w wyniku zastosowania mokrej płyty kolodionowej miały dobry kontrast i drobne ziarno[4].
Technice ambrotypii poświęcona jest książka Radosława Brzozowskiego: „Ambrotypia – Przewodnik praktyczny” Wyd. Szlachetna Fotografia s.c. (2015 r.)[5].
Przypisy edytuj
- ↑ „History of Photography”. American Experience. Boston: PBS. 1999. Dostęp 18 IX 2015 r. [1]
- ↑ a b Galeria Technik Szlachetnych W Fotografii [online], www.fotoartgallery.net [dostęp 2017-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
- ↑ Ambrotypia – Techniki szlachetne [online], technikiszlachetne.pl [dostęp 2017-11-16] (pol.).
- ↑ Encyklopedia PWN, 1965, tom 5 hasło „Kolodionowy proces”.
- ↑ Ambrotypia – pierwszy praktyczny przewodnik [online], www.swiatobrazu.pl [dostęp 2017-11-16] (pol.).
-
Portret rodziny wachmistrza (Frederick Scott Archer?) -
Nieznany autor, ok. 1860 -
Nieznany autor, ok. 1860 -
Żołnierz z wojny secesyjnej (1861–1865) -
Negatyw na czarnym tle jest widoczny jako pozytyw
