Bitwa o las Hürtgen

Bitwa o las Hürtgen – nazwa serii walk między oddziałami amerykańskimi i niemieckimi w czasie drugiej wojny światowej w okresie od 19 września 1944 do 10 lutego 1945 roku, w lesie Hürtgen, w korytarzu o powierzchni ok. 130 km² na granicy niemiecko-belgijskiej.

Bitwa o las Hürtgen
II wojna światowa, front zachodni
Ilustracja
Amerykański pojazd półgąsienicowy z 16. Pułku Piechoty w lesie Hürtgen, 15 lutego 1945 roku
Czas

19 września 194410 lutego 1945

Miejsce

las Hürtgen

Terytorium

granica belgijsko-niemiecka

Przyczyna

aliancka próba szybkiego przełamania Linii Zygfryda

Wynik

nierozstrzygnięta (po klęsce Niemiec w Ardenach jednostki Wehrmachtu wycofały się z tego obszaru)

Strony konfliktu
 III Rzesza  Stany Zjednoczone
Dowódcy
Walther Model Courtney Hodges
Leonard T. Gerow
Joseph Lawton Collins
Siły
90 000 żołnierzy 120 000 żołnierzy
Straty
28 000 zabitych i rannych (w przybliżeniu) 33 000 zabitych i rannych (w przybliżeniu)
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia50°45′N 6°22′E/50,750000 6,366667
Schemat bitwy
Niemieccy artylerzyści w lesie Hürtgen, listopad 1944 r.

Była to najdłuższa bitwa armii amerykańskiej w jej historii, w dużej mierze jednak przyćmiona przez obronę Bastogne w czasie kontrofensywy niemieckiej w Ardenach, w grudniu 1944, gdy armia niemiecka usiłowała zahamować dostawy alianckie z portu w Antwerpii.

Przebieg edytuj

Amerykańskie dowództwo zamierzało wykorzystać sukces lądowania w Normandii i szybko przełamać graniczną obronę niemiecką na linii Zygfryda, po czym wedrzeć się na terytorium Niemiec. W tym celu wysłano w to miejsce kilka dywizji, jednak w trudnym terenie przewaga ilościowa wojsk amerykańskich została w dużym stopniu zneutralizowana i Niemcy zdołali powstrzymać postępy wojsk alianckich przez kilka miesięcy, posługując się stosunkowo niewielkimi siłami i dobrze ulokowaną artylerią.

W czasie bezpośrednich walk straty amerykańskie wyniosły 24 tys. zabitych i rannych oraz 9 tys. żołnierzy wyeliminowanych przez choroby i od tzw. przyjacielskiego ognia. Między 6 października a 13 listopada 1944 amerykańska 9 Dywizja Piechoty w ciągu 10 dni straciła 4500 żołnierzy, posuwając się zaledwie o 3 kilometry, a 28 Dywizja Piechoty utraciła 6184 żołnierzy[1]. Niemcy stracili ok. 28 tys. zabitych i rannych. W bitwie brały udział niektóre jednostki lądujące wcześniej na plaży Omaha – ich żołnierze twierdzili, że bitwa była znacznie bardziej krwawa niż desant w Normandii. Ernest Hemingway porównał ją nawet z bitwą o Paschendale z okresu I wojny światowej.

Sam las został nazwany fabryką śmierci, zielonym piekłem i krwawym lasem, zaś w Niemczech istnieje zastępcza nazwa walk określana jako Bitwa Zaduszna (niem. Allerseelenschlacht).

Ordre de Bataille edytuj

Niemcy edytuj

Amerykanie edytuj

Kultura masowa edytuj

  • "Gdy milkną fanfary" bądź "Kiedy ucichną działa" (ang. When Trumpets Fade) – film produkcji amerykańsko-węgierskiej w reżyserii Johna Irvina z 1998. Film jest dostępny na YouTube pod tytułem "Las Hurtgen - II WS - CAŁY FILM - Lektor PL" czas 1:25:34 [dostęp 22.01.2018]
  • Utwór "Return To Sanity" niemieckiej grupy muzycznej Heaven Shall Burn, opublikowany na albumie Invictus (Iconoclast III) z 2010, dotyczy bitwy o las Hürtgen.
  • "Festung Recogne" – jedna z misji w grze Call of Duty odbywa się na obszarze lasu Hürtgen.

Przypisy edytuj

  1. Newton Steven H., Feldmarszałek Walther Model. Ulubiony dowódca Hitlera, Wydawnictwo Amber, Warszawa 2007

Bibliografia edytuj

  • "Krwawy las" Gerald Astor (z serii "Na pierwszej linii") – Warszawa 2005. Bellona, Dom Wydawniczy. 416 stron.
  • "The Battle of Hurtgen Forest" by Charles Whiting, in "The West Wall Series" Volume 4. 2000. Combined Publishing. 274 pp.
  • "A Dark and Bloody Ground: The Hurtgen Forest and the Roer River Dams, 1944-1945" by Edward G. Miller, in the "Military History Series" Volume 39. Texas A&M University Press. 250 pp.
  • "Hürtgenwald `44/45 – Die Schlacht im Hürtgenwald" Max von Falkenberg. Förderkreis für deutsche Geschichte e.V.,2004. 272 stron. ISBN 3-936946-18-3.

Linki zewnętrzne edytuj