Habib al-Adli
Habib al-Adli (ur. 1 marca 1938) – egipski polityk, minister spraw wewnętrznych w latach 1997-2011.
Życiorys edytuj
Początkowo pracował w irackich służbach bezpieczeństwa[1]. W 1997 był zastępcą ministra spraw wewnętrznych do spraw bezpieczeństwa. Opowiadał się za bezwzględnym zwalczaniem radykalnych grup islamskich[1], które przy pomocy terroru od początku lat 90. XX w. starały się doprowadzić do upadku rządów Husniego Mubaraka[2].
Stanowisko ministra spraw wewnętrznych objął po zamachu Grupy Islamskiej na zagranicznych turystów odwiedzających Luksor, w którym zginęło 58 obywateli państw obcych. Husni Mubarak zdymisjonował po tym wydarzeniu ministra Hasana al-Alfiego[3]. O wyborze al-Adliego prawdopodobnie zdecydowało jego doświadczenie wyniesione ze służb bezpieczeństwa[4].
W kolejnych latach podległe mu ministerstwo spraw wewnętrznych dopuszczało się tortur, opozycja egipska oskarżała go o kierowanie represjami względem krytyków Mubaraka. Według Amnesty International ministerstwo spraw wewnętrznych mogło bezkarnie torturować więźniów i dopuszczać się pogwałcenia praw człowieka. Szczególny rozgłos osiągnęła sprawa Chalida Sajjida, zamęczonego przez policjantów w Aleksandrii w 2010[4].
Al-Adli pozostawał ministrem spraw wewnętrznych Egiptu do rewolucji w 2011[4]. Jego dymisja była jednym z postulatów manifestantów występujących przeciwko rządowi. Żądanie sformulowano po rozpędzeniu pokojowych demonstracji przez policję, która użyła gazów łzawiących i dopuściła się pobić uczestników protestów 31 stycznia 2011. W czasie protestów, Husni Mubarak dokonał rekonstrukcji rządu, mając nadzieję na uspokojenie nastrojów i pozostanie przy władzy. Jednym z usuniętych z rządu ministrów był al-Adli, którego zastąpił Mahmud Wadżdi[5].
Po rewolucji al-Adli został oskarżony wraz z Mubarakiem o wydanie nakazu strzelania do manifestantów występujących przeciwko rządowi, czego rezultatem była śmierć sześciu osób[4]. 17 lutego 2011 postanowiono mu również zarzuty korupcji[6]. Nie przyznał się do winy[7], sąd jednak uznał go za winnego i wymierzył mu karę 7 lat pozbawienia wolności za bezprawne wzbogacenie się, 5 lat za pranie brudnych pieniędzy, nakazał mu także zapłatę 15 mln funtów egipskich[8].
2 czerwca 2012 został uznany za współwinnego niepowstrzymania ataków na pokojowe demonstracje i skazany na dożywotnie pozbawienie wolności. Analogiczny wyrok w tym samym procesie otrzymał Husni Mubarak[9].
13 stycznia 2013 Sąd Kasacyjny polecił powtórzenie jego procesu w sprawie dotyczącej śmierci manifestantów; taką samą decyzję podjął w sprawie Mubaraka[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b D. Jehl, Shake-Up in Cairo Follows Tourists' Killings
- ↑ Stępniewska-Holzer B., Holzer J.: Egipt. Stulecie przemian. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2006, s. 240-243. ISBN 978-83-89899-58-3.
- ↑ Stępniewska-Holzer B., Holzer J.: Egipt. Stulecie przemian. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2006, s. 244. ISBN 978-83-89899-58-3.
- ↑ a b c d e The Rise and Fall of Mubarak
- ↑ Mubarak swears in new cabinet
- ↑ Egypt after Mubarak: Three ex-ministers arrested
- ↑ Ex-Security Chief Hauled to Court as Egyptians Storm His Compound
- ↑ Egypt ex-minister Habib al-Adly jailed for 12 years
- ↑ Mubarak receives life term for protest deaths