Katalog centralny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Katalog centralny – wspólny katalog biblioteczny rejestrujący całość lub część zbiorów jednego typu bibliotek, jednego rodzaju zbiorów różnych bibliotek lub jednej sieci bibliotecznej[1]. Katalog centralny nie jest mechanicznym połączeniem katalogów bibliotek uczestniczących, jak ma to miejsce w katalogu rozproszonym, ale stanowi jedną, wspólną bazę rekordów bibliograficznych opracowaną według jednolitej metodologii[2]. Jego głównym zadaniem jest wskazanie lokalizacji zasobów bibliotecznych za pomocą listy bibliotek, które posiadają daną pozycję w swoich zbiorach, połączone często z hiperłączem odsyłającym do konkretnego zasobu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. oprac. Grzegorz Czapnik, Zbigniew Gruszka, Hanna Tadeusiewicz: Podręczny słownik bibliotekarza. Warszawa: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich, 2011, s. 141. ISBN 978-83-61464-39-6.
  2. komitet red. Karol Głombiowski, Bolesław Świderski, Helena Więckowska: Encyklopedia współczesnego bibliotekarstwa polskiego. Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1976, s. 159-160.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia współczesnego bibliotekarstwa polskiego, komitet red. Karol Głombiowski, Bolesław Świderski, Helena Więckowska, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław [etc.], 1976.
  • Podręczny słownik bibliotekarza, oprac. Grzegorz Czapnik, Zbigniew Gruszka, przy współprac. Hanny Tadeusiewicz, Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich, Warszawa, 2011.

Przykłady katalogów centralnych[edytuj | edytuj kod]