pronar

Nga Wiktionary

PRONAR m.

1. Ai që zotëron një pronë a një pasuri dhe e përdor atë për të nxjerrë fitime duke shfrytëzuar të tjerët; ai që ka në dorë mjete e vegla prodhimi dhe shfrytëzon punën me mëditje të punëtorëve. Pronar i madh tokash. Pronari i uzinës (i fabrikës, i punishtes, i hotelit). Pronari dhe punëtorët.

2. Ai që zotëron diçka, të cilën e përdor për të plotësuar nevojat vetjake ose familjare, i zoti i diçkaje. Pronari i shtëpisë.