Η Τράπεζα της Ελλάδος
Η Τράπεζα της Ελλάδος είναι η κεντρική εκδοτική τράπεζα της χώρας. Ιδρύθηκε το 1927, βάσει ενός Παραρτήματος του Πρωτοκόλλου της Γενεύης της 15ης Σεπτεμβρίου, λίγα χρόνια μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Μικρασιατική Καταστροφή, και άρχισε να λειτουργεί το Μάϊο του 1928. Στα 75 χρόνια της ιστορίας της γνώρισε 15 Διοικητές και 26 Υποδιοικητές.
Οι εργασίες της ξεκίνησαν στις 14 Μαΐου 1928, με πρώτο Διοικητή τον Αλέξανδρο Διομήδη. Οι επέτειοι των 25 ετών, με Διοικητή τον Γεώργιο Μαντζαβίνο, και των 50 ετών, με Διοικητή τον Ξενοφώντα Ζολώτα, εορτάστηκαν με λαμπρές τελετές. Η επέτειος των 75 ετών βρίσκει την Τράπεζα μέλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών, με Διοικητή τον Νικόλαο Γκαργκάνα.
Η Διοίκηση και τα μέλη του Γενικού Συμβουλίου συνεδριάζουν στις 20 Νοεμβρίου 1933, ημέρα της κατάθεσης του θεμέλιου λίθου, στην κατώτατη στάθμη των εκσκαφών. Από τα αριστερά προς τα δεξιά: Κ. Κουκούλης (Γραμματέας), Δ. Βαρλαμίδης, Δ. Νομικός, Κ. Κοσμετάτος, Μ. Πουρής, Γ. Σταματόπουλος, Κ. Βαρβαρέσος, Ε. Τσουδερός, Μ. Νεγρεπόντης, Π. Καλλιγάς, Δ. Κωστόπουλος, Α. Λαμπρόπουλος (Κ. Επίτροπος), Ε. Λαμπρινούδης, Σ. Δέλτας.
Η Τράπεζα στεγάζεται σε ιδιόκτητο κτίριο επί της οδού Πανεπιστημίου 21, απέναντι από τα τρία ιστορικά κτίρια της Ακαδημίας, του Πανεπιστημίου και της Βιβλιοθήκης, στο κέντρο της πρωτεύουσας. Δεδομένου ότι κανένα από τα προσχέδια που υποβλήθηκαν στον σχετικό διαγωνισμό που προκηρύχθηκε το 1929 δεν βραβεύθηκε, η Τράπεζα ανέθεσε στους Κ. Παπαδάκη και Ν. Ζουμπουλίδη να προτείνουν νέα προσχέδια τα οποία και εγκρίθηκαν το 1932. Η θεμελίωση του κτιρίου έγινε το 1933 και τα εγκαίνιά του το 1938, με Διοικητή και στις δύο περιπτώσεις τον Εμμανουήλ Τσουδερό. Την χρονιά εκείνη εκδόθηκε και σχετικό λεύκωμα με φωτογραφίες του νέου κτιρίου.
Για λόγους τεχνικούς και διευκόλυνσης των χρηστών, τα πολυτονικά κείμενα μεταγράφηκαν σε μονοτονικό σύστημα. Διατηρήθηκαν η ορθογραφία και η σύνταξη όλων των πρωτότυπων κειμένων.
Για λόγους τεχνικούς και διευκόλυνσης των χρηστών, τα πολυτονικά κείμενα μεταγράφηκαν σε μονοτονικό σύστημα. Διατηρήθηκαν η ορθογραφία και η σύνταξη όλων των πρωτότυπων κειμένων.