Russel Shorto verteld over de eerste jaren van New York als Nederlandse nieuw land, Nieuw Amsterdam. Russell Shorto is ervan overtuigd dat de Nederlandse oorsprong een van de belangrijkste invloeden is geweest op de ontwikkeling van New York, en daarmee van de hele Amerikaanse cultuur. Dit is een tegenpool geweest van de Engelse puriteinse geest die in Nieuw Engeland overheerste. Of die invloed nu alleen of vooral aan de Nederlanders die enkele tientallen jaren de baas waren op Manhattan is de vraag. Nu ik dit boek lees, v;lak voor de presidentsverkiezingen in de VS zie je allerlei voorbeelden van zaken die je zou kunnen herleiden tot het verschil tussen de openere samenleving van de Nederlanders tegenover de gesloten samenlevingen van de Engelse protestantse sekten.Dit is in zekere zin logisch als je kijkt naar hoe Nederland en Engeland ervoor stonden tijdens de kolonisatie van Amerika. De Nederlandse godsdienstoorlog was een externe oorlog tegen de Spanjaarden die afliep ten tijde van de kolonisatie van Amerika, Engeland ging juist een tijd tegemoet van jarenlange godsdienstoorlogen. De Engelse kolonisten waren derhalve juist godsdienstige hardliners die het in Engeland niet meer konden vinden, terwijl de Nederlandse kolonisten een groep mensen was van allerlei pluimage die in Amerika vooral wilden boeren en handelen (en bevers schieten).
Russell Shorto vertelt dat de invloed van de eerste Nederlandse kolonie in het Amerikaanse verhaal van hun geschiedenis wordt gedownplayed. Het verhaal van de puriteinse Engelsen is het geschiedverhaal van Amerika geworden en het verhaal van de NEderlandse kolonie is verontachtzaamd.
Nieuw voor mij was wel dat Nieuw Amsterdam en Suriname niet geruild zijn (waarom leren wij dat?) maar dat de Engelsen Nieuw Amsterdam hebben veroverd en wij Suriname en dat we dat beiden wel een goed vonden.

Vrij!