Η τεμπελιά ήταν ανέκαθεν το δυνατό μου σημείο. Δεν υπερηφανεύομαι γι' αυτό, είναι κάτι σαν χάρισμα και ελάχιστοι το διαθέτουν. Υπάρχουν πολλοί οκνηροί άνθρωποι και πολλοί χασομέρηδες, αλλά ένας αυθεντικός τεμπέλης είναι σπάνιο είδος. Δεν είναι κάποιος που περιφέρεται άσκοπα με τα χέρια στις τσέπες του. Αντιθέτως, το κύριο χαρακτηριστικό του είναι πως είναι πάντα τρομερά πολυάσχολος. Κανείς δεν μπορεί να απολαύσει την τεμπελιά αν δεν έχει άφθονη δουλειά να κάνει.
Μια μνημειώδης πραγματεία (ούτε διακοσίων είκοσι σελίδων) για όλα τα μεγάλα ζητήματα της ζωής (από τον έρωτα και την τεμπελιά μέχρι τις αφραγκίες και τα επιπλωμένα διαμερίσματα), από τον "πρέσβη" του βρετανικού χιούμορ.
Άγγλος μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας που διακρίνεται για το πηγαίο καταλυτικό χιούμορ του. Γεννήθηκε το 1859 στο Στάφορντ. Εργάστηκε κατά διαστήματα ως υπάλληλος σιδηροδρόμων, διευθυντής σχολείου, ηθοποιός και δημοσιογράφος. Ανάμεσα στα έργα του συγκαταλέγονται τα: "Οι νωχελικές σκέψεις ενός αργόσχολου" (1889), "Τρεις άντρες σε μια βάρκα" (1889) που μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Έγραψε επίσης: "Μπάρμπαρα" (1886), "Δεσποινίς Χομπς" (1899), "Ο μεγάλος Γκέιμπλ" (1914), κ.ά. Πέθανε το 1927 στο Νορθάμπτον.
