یک استاد دانشگاه مطالعه آثار سیمین دانشور را پیشنهاد داد

به گزارش روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، مهناز رونقی استاد دانشگاه، نویسنده و کارگردان با حضور در یکصد و هشتمین شماره از پویش «کتابخوانی ملی»، آثاری از سیمین دانشور را برای مطالعه پیشنهاد کرد و گفت: وقتی فکر می‌کنم قرار است چه کتاب یا کتاب هایی را برای مطالعه توصیه کنم، همچنان به ادبیات می‌رسم. زمانی که بررسی می‌کنم چطور این ایام پاندومی کرونا را گذرانده ام باز به کتاب، ادبیات و رمان می‌رسم.
وی ادامه داد: وقتی می خواهم مطالعه کتابی را به فردی توصیه کنم، بی تردید یکی از کتاب ها «سووشون» اثر سیمین دانشور است و به دلایل بسیار مطالعه این کتاب را توصیه می کنم. زیرا خواننده با مطالعه «سووشون»، با دنیای داستان‌نویسی حرفه ای زنان آشنا می شود و آن را تجربه می کند.
این استاد ارتباطات تصریح کرد: نکته دیگر این است که «سووشون» یک درام رئال با سویه اجتماعی و تاریخی است و خواننده با مطالعه این کتاب با تاریخ فرهنگی ایران روبرو می شود. دانشور در «سووشون» از شیراز می‌گوید و فرهنگ آن منطقه در این کتاب موج می‌زند. این کتاب در سال ۱۳۴۸ برای نخستین بار منتشر شد و از سال ۴۸ تاکنون به ۱۷ زبان ترجمه شده است.
رونقی افزود: به هر حال بنده فکر می‌کنم این کتاب از نام سیاوش گرفته شده و سوگواری در خفا را درباره یکی از شخصیت‌های مهم فرهنگ ایران، نشان می‌دهد. اگر بخواهم باز هم از سیمین دانشور صحبت کنم مطالعه کتاب «جزیره سرگردانی» خالی از لطف نیست. خانم دانشور در این کتاب از شخصیت‌های واقعی بهره برده است.
کارگردان فیلم کوتاه «وارنیش» اظهار داشت: در مجموع کارهای سیمین دانشور اجتماعی، واقعی و سمبلیک است و می توان بارها از او خواند و هربار از لابلای نوشته ها به نکات تازه دست یافت. به اعتقاد من این ویژگی نوشتاری دانشور به سواد او در حوزه فرهنگ ایرانی، زیبایی شناسی برمی گردد.
وی گفت: در ادامه می خواهم به رمانی با عنوان «علائم حیاتی یک زن» اشاره کنم. این کتاب را نه به دلیل مشارکت خودم در نوشتن آن، بلکه به دلیل بدعتی که در گذاشته شده معرفی کنم. در نگارش این کتاب سه نویسنده در کنار هم قرار گرفتند و کتاب «علائم حیاتی یک زن» را نوشتند،  این کتاب یک درام رئال اجتماعی و اپیزودیک است و در سال ۸۹ 13چاپ شده و تا سال ۱۳۹۶ به نوبت چاپ چهارم رسید. 
مهناز رونقی ادامه داد: این کتاب توسط لادن نيكنام، فرزانه كرم‌پور و من نوشته شد و دلیل اینکه خودم این کتاب را دوست دارم و هنوز نیز می‌توانم امضای خود را پای این کتاب بگذارم، این است که «علائم حیاتی یک زن» به ما گوشزد می کند که قضاوت نکنیم. این کتاب را سه نویسنده زن از سه وجه مختلف نوشته اند و کل ماجرا را تعریف کرده اند و خواننده متوجه نمی شود کدامیک از روایت ها واقعیت است در واقع واقعیت پیش هیچ یک نیست که این موضوع به نوعی عدم قطعیت را می‌رساند و موجب می شود انسان در برابر وقایع زندگی منعطف تر شود.
این استاد دانشگاه، نویسنده و کارگردان افزود: به اعتقاد من در زمانه ای که جهان گرفتار پاندومی کرونا شده و رنگ و روی زندگی کم شده، باید به ادبیات و رمان پناه برد. زیرا ادبیات باعث می شود ما به زندگی فکر کنیم. به قول «هانری لوفور» اندیشمند و نظریه پرداز باید زندگی روزمره خود را به اثر هنری تبدیل کنیم و زیبایی شناسی را وارد آن کنیم.
رونقی خاطرنشان کرد: ما فراموش می‌کنیم که نهایتاً زندگی قصه ای است که یک بار نوشته و یک بار خوانده می شود. بنابراین بهتر است که بتوانیم این قصه را با پایان بندی زیبا به پایان برسانیم. به اعتقادمن وظیفه تمام کسانی که در حوزه فرهنگ فعالیت می کنند این است که که در پویش «کتابخوانی ملی» شرکت کنند و هموطنان را به کتابخوانی دعوت کنند. 
پایان مطلب//